3

           Impreza trwała w najlepsze. Wszyscy świetnie się bawili. Tańczyłam z wieloma chłopakami. Gdy usiadłam zmęczona kolejny do mnie podszedł. Spojrzałam na Bartka i poszłam z nim zatańczyć. Wtedy zmieniła się piosenka na wolną. Na początku chciałam usiąść, ale mi nie pozwolił.

-Bartuś albo natychmiast weźmiesz ręce z mojego tyłka, albo dość szybko je stracisz- powiedziałam słodkim głosem.

             Poczułam jak jego dłonie szybko przesuwają się wyżej. Tańczyliśmy chwilę w ciszy. Czekałam tylko aż piosenka się skończy. Napotkałam wzrokiem Monikę i spojrzałam na nią błagalnie.

-Porwę ci ją na chwilę- podeszła i wyciągnęła mnie do kuchni.

-Dzięki- uścisnęła ją- Myślałam, że nie wytrzymam.

-Nie ma sprawy- uśmiechnęła się- Po co w ogóle się zgodziłaś z nim zatańczyć?- spytała.

-Zaćmienie umysłu.

            Długo jeszcze piliśmy i tańczyliśmy. W końcu wszyscy zaczęli kłaść się spać. Pierwszy raz widziałam, żeby na jednoosobowej kanapie zmieściło się 5 osób. Ja leżałam w łóżku Moniki od ściany, obok była ona, a za nią spał Michał.

-Może ja was zostawię?- zaśmiałam się.

-Przestań. Wiesz, że my jeszcze … - przerwała.

-Wiem, wiem.

            Następnego dnia nie obyło się bez kaca. Obie łazienki były zajęte przez osoby o słabym żołądku. W kuchni siedziała większość imprezowiczów, każdy z butelką wody. Sama też zaczęłam pić.

-Suszy?- spytał uśmiechnięty Michał jak wchodził do pokoju pod ramię z Monią.

-A ciebie nie?- zdziwiłam się.

-Ja mam większe doświadczenie w tym względzie.

             Przyjaciółka wzięła ode mnie butelkę i wypiła pół jej zawartości. Chłopak podszedł i objął ją od tyłu.

-Misiek! Przestań, bo cię obleję- mało sama nie wylała na siebie wody.

            W końcu goście zaczęli się zbierać. Nam pozostawili sprzątanie. Pomagał nam Michał i Bartek, chociaż wolałabym, żeby ten drugi poszedł do domu.

              Uwinęliśmy się dość szybko i mogliśmy wyjść na miasto. Głupio się czułam w towarzystwie Moniki i Michała. Wiedziałam, że chcą pobyć sami. Koło mnie siedział Bartek i co chwilę starał się mnie objąć, ale strącałam jego rękę.

-Przestaniesz w końcu?- miałam go dość.

                 Na chwilę się uspokoił, ale tylko na chwilę. Po pewnym czasie znów położył mi dłoń na ramieniu.

-Baton!- wkurzyłam się- Odwal się!

                Strzelił focha i więcej nie próbował. Piliśmy piwo i śmialiśmy się. Musiałam wyjść zapalić. Dubiel poszedł za mną. Wyciągnęła papierosa z paczki i wzięłam zapalniczkę od chłopaka. On też zapalił.

-Może gdzieś skoczymy wieczorem?- zaproponował.

-Sorry, ale nie mogę. Muszę wrócić do Moni po rzeczy, a potem do Krasnego wracam- wywinęłam się.

-Myślałem, że u niej zostajesz- zdziwił się.

-Miałam taki zamiar, ale skoro Michał przyjechał to chcę zostawić ich samych. Rzadko mają szansę się widywać.

-No jak na mój gust ten związek nie potrwa długo- wziął do ust papierosa.

-A to czemu?

-Związek na odległość? Nie da się go utrzymać. Niedługo nie wytrzymają i się rozstaną. Zobaczysz i wspomnisz moje słowa.

-A ja uważam, że im się uda. Oni naprawdę się kochają- spojrzałam na nich przez okno.

-Wspomnisz moje słowa- powtórzył.

                Spaliliśmy i wróciliśmy do Michała i Moniki. Jeszcze chwilę posiedzieliśmy, a potem pojechałam z nimi do domu Moni, a Bartek do siebie. Spakowałam się i podeszłam do przyjaciółki się pożegnać.

-Nie musisz jechać- powiedziała.

-Muszę. Potrzebujecie czasu tylko dla siebie.

-Dzięki- uśmiechnęła się lekko i przytuliła mnie.

-Tylko nie chcę zostać już ciocią- szepnęłam jej na ucho.

-Mogę ci obiecać, że nie zostaniesz.

              Pożegnałam się z nią i podeszłam do Michała. Głupio się uśmiechał. Walnęłam go w ramię. Złapał się za nie i rozmasowywał.

-Ej to bolało!

-Bo miało- wystawiłam mu język- Nie szalej Misiu.

          Popatrzył na mnie wrogo. Uśmiechnęłam się tylko szeroko i wyszłam. Na szczęście autobus przyjechał punktualnie. Miałam niewiele czasu na kolejny, do Krasnego. Gdy podeszłam do kiosku kupić fajki akurat podjechał. W tym momencie żałowałam, że ubrałam obcasy. Jednak udało mi się dobiec.

               Zajęłam miejsce w środku i zaczęłam szukać papierosów. Nigdzie ich nie było. Przeszukałam całą torbę i wszystkie kieszenie.

-Ja pierdole- powiedziałam i oparłam się o fotel.

           Po chwili wstał i sprawdziłam czy nie wypadły mi w autobusie. Niestety ich nie było. Wkurzona usiadłam. Musiały mi wypaś jak biegłam do autobusu, albo w ogóle nie wzięłam ich z kiosku.

           W końcu byłam w Krasnem. W złym nastroju rzuciłam się na łóżko i wybrałam numer do kolegi. Umówiłam się z nim koło sklepu. Opowiedziałam o tym jak zgubiłam fajki. Śmiał się tylko. Był pełnoletni, więc kupił mi nowe i po piwie. Wypiliśmy je u niego, a potem wróciłam do domu.

              Poszłam pod prysznic. Dość długo tam siedziałam. W końcu wróciłam do pokoju, wzięłam laptopa na kolana i sprawdziłam faceooka. Było zaproszenie do znajomych.

-To są chyba jakieś jaja- powiedziałam zszokowana.

Maciek:

           Gdy wracaliśmy do Bełchatowa nie miałem ochoty odzywać się do nikogo ani słowem, a już w szczególności do Mariusza. Założyłem słuchawki i usiadłem na końcu autobusu.

          Gdy dotarliśmy na miejsce wziąłem walizkę i nie zdejmując słuchawek udałem się w stronę mieszkania. Wtedy ktoś mnie zatrzymał.

-Słuchaj- powiedział Wlazły- Wiem, że chciałeś ją poderwać, ale jak widać była mądra i nie nabrała się na twoje gierki. Przestań się już obrażać o to, że się z ciebie śmiałem. Wszystko już w porządku?- wyciągnął rękę.

-Niech ci będzie- uścisnąłem ją.

            Kapitan nie wiedział, że ja wcale się nie poddałem. Wróciłem do mieszkania i wziąłem laptopa. Wszedłem na facebooka.

-Jak to było- starałem sobie przypomnień- Furman- olśniło mnie.

          Wpisałem jej imię i nazwisko. Znalazłem ją. Wszedłem na jej profil i wysłałem zaproszenie do znajomych. Miałem nadzieję, że zaakceptuje.

           Wyszedłem zrobić zakupy. Gdy wróciłem zjadłem kolację i znów wszedłem na internet. Miałem wiadomość od Natalii: „Jak mnie znalazłeś na fb?”. Uśmiechnąłem się i odpisałem: „Pamiętałem jak twoja koleżanka cię wołała na hali. Zaakceptujesz w końcu to zaproszenie?” Zrobiła to, ale nic już nie napisała.

            Zacząłem przeglądać jej profil. Miała tam mnóstwo zdjęć. Na wielu była z jakimiś chłopakami. Zaśmiałem się tylko. Ona jeszcze o tym nie wiedziała, ale będzie moja. Ja się w tych sprawach nigdy nie mylę. 

No efekt kolejnego nudzenia się jak to ktoś napisał :) Mam nadzieję, że się podoba. Komentujcie to bardzo motywuje ;)